مرگ

گاه زندگی پوچ و گاهی هم سخت می شود. در هر دو صورت اعتماد به نفس به درجه پایینی نزول پیدا کرده و ذهن وجه ویرانگری بت های زندگی بشری را از دست داده است. جای آن، ذهن به ساختن بت ها روی می آورد و به تکرار مکررات می پردازد. دیگر وجوهی نو از دنیای انسانی مشاهده نمی شود. انسان در این شرایط احساس استیصال می کند.