پیر احمدآباد

ای کاش نبودی/

ای کاش آن روزها از تاریخ پاک می شدند/

نماد حماقت های یک قوم/

نماد آرزوهای برباد رفته ی یک قوم/

حقارت یک تاریخ/

هیچ کس مثل تو با این مردم یکی نبود/

و نشد/

تاریخ آنان/

در تو و در آن روز متبلور شد/

همگان/

و تاریخ، حماقت، حقارت و آرزو/

با تو به کودتا تبدیل شدند/

و باز حقارت و حماقت سر بر آوردند/

با همان آرزوها/

ماندگار مانده است سالروزهایت!/

- چهارده و بیست و هشت/

ای پیر احمدآباد/